زندگینامه پدر معنوی استان و موسس نخستین حوزه علمیه استان کهگیلویه وبویراحمد+تصاویر
وی به علت کهولت سن در بیمارستان امام خمینی دهدشت درگذشت.
آمیر احمد تقوی یکی از تأثیر گذارترین شخصیتهای استان کهگیلویه و بویر احمد در این برهه از تاریخ استان است که پس از طی مدارج علمی در نجف اشرف تاکنون بیش از ۵۰ سال است که در کسوت یک عالم دینی منشاء خدمات فراوان و مرجع امور مردم بوده است.

میر احمد خواندن، نوشتن و مقدمات عربی و قرآن را نزد پدر آموخت، مقدمات را در بهبهان نزد شیخ عبدالهادی مجتهدی فرا گرفت و در سال ۱۳۲۸ عازم نجف شد.
او در نجف از اساتیدی چون شیخ محمد علی، شیخ علی رشتی، میرزا کاظم تبریزی، سید جلیل یزدی، سید عباس مهری، سید اسدالله مدنی، شیخ علی اصغر اراکی و سید علی سیستانی استفاده کرد.
در سال ۱۳۳۸ به ایران بازگشت و در وطن خود کهگیلویه که از محرومترین نقاط کشور بود سکونت گزید و به تبلیغ امور دینی پرداخت. ایام ورود به منطقه مقارن با انقلاب سفید بود.
وی با آغاز انقلاب اسلامی به رهبری سید روحالله خمینی همهٔ آمال خود را در تحقق این انقلاب میدید؛ لذا همهٔ وجود خود را یکسره در خدمت ترویج آن قرار داد.
ایشان با موقعیت و نفوذ اجتماعی منحصر به فردی که داشت توانست مقامهای دولتی را از سرکوب انقلابیون بازدارد و زمینه حضور گسترده مردم را در فعالیتهای انقلابی فراهم سازد و بدین ترتیب انقلاب را در منطقه کهگیلویه با درایت و بدون خسارت تا تحقق پیروزی هدایت کند.
پس از انقلاب نیز همّ خود را متوجه تأسیس و استقرار نهادهای انقلابی و افزون بر این جلب توجه اولیای امر به نیازهای اساسی و گسترده این منطقه کرد.
احمد تقوی به رغم دلبستگی به نظام جمهوری اسلامی از پذیرش مناصب رسمی در جمهوری اسلامی نیز اجتناب کرد.
به تازگی وبگاه رسمی آ میر احمد تقوی] از اقدام سازمان مجاهدین خلق برای ترور وی و دستگیری شخص مأمور به ترور در اوایل انقلاب خبر داد.
از مهمترین اقدامات او، تأسیس حوزه علمیه در شهرستان دهدشت است. وی با تأسیس مدرسه علمیه ولی عصر دهدشت به تدریس در این حوزه پرداخت.
یکی دیگر از فعالیتهای او رفع منازعات محلی است.
در برخی منابع آمده است : تقوی با آنکه از مراجع تقلید زمان خود همچون سید روحالله خمینی، سید ابوالقاسم خویی و سید محمود شاهرودی اجازههای روایی داشته، ولی از وجوهات شرعی استفاده نمیکند و زندگی شخصی خود را از طریق کشاورزی و مشغلات اندکی که دارد اداره میکرد.
همچنین در برخی منابع آمده است : از دوستان وی میتوان محیالدین حائری شیرازی، سید کرامت الله ملک حسینی، شیخ محمد حسن مدرس بهبهانی، سید کاظم دهدشتی، سید ابوالقاسم هاشمی، سید محمد جواد تقوی و سید محمد حسین موسوی بلادی را نام برد.